Voortaan te lezen op: robinsmits.com
zaterdag 15 maart 2008
vrijdag 8 februari 2008
De hobby van mijn nieuwe liefde
De wekker van mijn nieuwe liefde gaat ongeveer zo: "Ah toe, sta nou op joh. Het is echt heel lekker buiten. Ik ben nog even stil en dan vraag ik het over vijf minuten nog een keertje, is dat goed?"
Mijn wekker gaat zo: "Als je nou niet uit je bed komt, sla ik je in elkaar."
Snoozen is een hobby van mijn nieuwe liefde.
Hij komt er ook gewoon openlijk voor uit. Hij stelt dan 's avonds voor om de wekker lekker vroeg te zetten want dan kunnen we nog snoozen!
Jeej snoozen denk ik dan, maar de volgende morgen ben ik alleen maar heel erg boos.
Mijn nieuwe liefde heeft ook nog een andere hobby. Of nou ja.. Ik weet niet of het echt zijn hobby is, maar hij doet het gewoon. En dat doet hij zo: http://www.robinsmits.com/
En ik ben daar blij mee natuurlijk, want zoiets staat een stuk deftiger dan een blogspot.
Dus binnenkort: Robin Smits
(Met dagelijks stukjes, denk ik. Ik moet dat niet heel erg hardop gaan zeggen want ik zou jullie, die drie lezers die ik heb, dan nog wel eens teleur kunnen stellen.)
Mijn wekker gaat zo: "Als je nou niet uit je bed komt, sla ik je in elkaar."
Snoozen is een hobby van mijn nieuwe liefde.
Hij komt er ook gewoon openlijk voor uit. Hij stelt dan 's avonds voor om de wekker lekker vroeg te zetten want dan kunnen we nog snoozen!
Jeej snoozen denk ik dan, maar de volgende morgen ben ik alleen maar heel erg boos.
Mijn nieuwe liefde heeft ook nog een andere hobby. Of nou ja.. Ik weet niet of het echt zijn hobby is, maar hij doet het gewoon. En dat doet hij zo: http://www.robinsmits.com/
En ik ben daar blij mee natuurlijk, want zoiets staat een stuk deftiger dan een blogspot.
Dus binnenkort: Robin Smits
(Met dagelijks stukjes, denk ik. Ik moet dat niet heel erg hardop gaan zeggen want ik zou jullie, die drie lezers die ik heb, dan nog wel eens teleur kunnen stellen.)
Why Tell Me Why
Mijn gaydar was goed.
Ik kwam er achter dat dat niet zo was toen ik versierd werd door mijn nieuwe liefde. Ik dacht dat hij homo was. Sinds deze week weet ik dat mijn gaydar nog steeds goed is, maar deze bij mijn nieuwe liefde gewoon even in de war raakte. En dan bedoel ik niet dat mijn nieuwe liefde heel vrouwelijk is. Maar gewoon, hij is heel knap. Mijn gaydar en ik raken in de war van knappe mannen.
Deze week las ik een blog van een jongen met wie ik op de middelbare school heb gezeten. Hij is een nerd. Wel heel aardig enzo (eigenlijk niet, want als je hem wat vertelt luistert hij niet, maar kijkt hij gerust de andere kant op). Ik nam het altijd voor hem op en waarom weet ik nu nog steeds niet want hij vroeg er niet om. Ik deed dat gewoon. Mijn gaydar piepte gevaarlijk hard als ik naast hem stond. Dan ging ik extra hard praten zodat andere het niet zouden horen.
J. kwam uit de kast op Hyves. En even was ik trots dat mijn gaydar toch nog gewoon zijn werk deed.
Hij had een blog geschreven en daarin vertelt dat hij op jongens valt. Ik las het allemaal en vond het allemaal heel pijnlijk. Ik vond vooral de reacties eronder heel pijnlijk. Het waren reacties als: 'Jemig wat knap dat je het hier durft te vertellen!' of 'Ik wens je veel plezier!'
Vooral die laatste, met dat plezier, vond ik heel pijnlijk. Het is heel gek om iemand veel plezier te wensen met zijn geaardheid.
Ik stuurde J. een berichtje. Meer om te vragen hoe het met hem ging. Maar ook dat ik het goed van hem vond. Ik weet niet zo goed wat ik nou zo goed vond.
Dit is het berichtje wat ik terug kreeg:
Hey Robin, bedankt voor je berichtje.
Maar zou je ook even onder mijn stukje een 'respectje' kunnen plaatsen?
Alvast bedankt!
J.
Het kwetste me. Ik heb hem zowat opgevoed. Ik was degene die hem aan 'Why Tell Me Why' hielp en ik was ook wel de enige die zijn Britney Spears-fanheid volledig accepteerde.
In zijn stukje bedankte hij alle medewerkers van de Jumbo, dat ze hun mond hebben gehouden.
Ik heb hem niet gerespecteerd. Uit principe.
Ik kwam er achter dat dat niet zo was toen ik versierd werd door mijn nieuwe liefde. Ik dacht dat hij homo was. Sinds deze week weet ik dat mijn gaydar nog steeds goed is, maar deze bij mijn nieuwe liefde gewoon even in de war raakte. En dan bedoel ik niet dat mijn nieuwe liefde heel vrouwelijk is. Maar gewoon, hij is heel knap. Mijn gaydar en ik raken in de war van knappe mannen.
Deze week las ik een blog van een jongen met wie ik op de middelbare school heb gezeten. Hij is een nerd. Wel heel aardig enzo (eigenlijk niet, want als je hem wat vertelt luistert hij niet, maar kijkt hij gerust de andere kant op). Ik nam het altijd voor hem op en waarom weet ik nu nog steeds niet want hij vroeg er niet om. Ik deed dat gewoon. Mijn gaydar piepte gevaarlijk hard als ik naast hem stond. Dan ging ik extra hard praten zodat andere het niet zouden horen.
J. kwam uit de kast op Hyves. En even was ik trots dat mijn gaydar toch nog gewoon zijn werk deed.
Hij had een blog geschreven en daarin vertelt dat hij op jongens valt. Ik las het allemaal en vond het allemaal heel pijnlijk. Ik vond vooral de reacties eronder heel pijnlijk. Het waren reacties als: 'Jemig wat knap dat je het hier durft te vertellen!' of 'Ik wens je veel plezier!'
Vooral die laatste, met dat plezier, vond ik heel pijnlijk. Het is heel gek om iemand veel plezier te wensen met zijn geaardheid.
Ik stuurde J. een berichtje. Meer om te vragen hoe het met hem ging. Maar ook dat ik het goed van hem vond. Ik weet niet zo goed wat ik nou zo goed vond.
Dit is het berichtje wat ik terug kreeg:
Hey Robin, bedankt voor je berichtje.
Maar zou je ook even onder mijn stukje een 'respectje' kunnen plaatsen?
Alvast bedankt!
J.
Het kwetste me. Ik heb hem zowat opgevoed. Ik was degene die hem aan 'Why Tell Me Why' hielp en ik was ook wel de enige die zijn Britney Spears-fanheid volledig accepteerde.
In zijn stukje bedankte hij alle medewerkers van de Jumbo, dat ze hun mond hebben gehouden.
Ik heb hem niet gerespecteerd. Uit principe.
maandag 4 februari 2008
Zal ik anders even het hondje doen?
Er was een hondje. Hij stond achter de deur van de winkel en hij keek ons aan. Zijn baas had waarschijnlijk iets gezegd als 'als je nou nog een keer blaft, bijt ik je kop eraf' en daar hield hij zich aan. Het hondje wilde dolgraag naar ons blaffen, dat zag je zo. Hij stond te trillen, zijn ogen spuwden vuur en hij liet zijn tandjes zien.
Mijn nieuwe liefde en ik moesten er heel hard om lachen. Maar echt, heel hard. En eigenlijk nu nog steeds wel. Als we in bed liggen, in het donker, helemaal klaar om te slapen, doe ik graag nog even het hondje na. En dan gaan we slapen.
Nu is mijn nieuwe liefde op vakantie en heb ik al drie dagen niet meer hard gelachen. Ok, een klein beetje. Gisteren, toen ik voor het eerst in mijn leven carnaval ging vieren. Hilde en ik maakten heel goede grappen natuurlijk. Maar ik was wel steeds op de klok aan het kijken. 'Het is hier nu vier uur 's middags, dan is het bij hem nu.. En dan doet hij nu.. En over hoeveel nachtjes komt hij weer terug?' Doodvermoeiend.
Maar ik mis het hondje.
En ik wil heel graag het hondje doen. Echt heel graag. Maar er is nu niemand die het begrijpt.
Mijn nieuwe liefde en ik moesten er heel hard om lachen. Maar echt, heel hard. En eigenlijk nu nog steeds wel. Als we in bed liggen, in het donker, helemaal klaar om te slapen, doe ik graag nog even het hondje na. En dan gaan we slapen.
Nu is mijn nieuwe liefde op vakantie en heb ik al drie dagen niet meer hard gelachen. Ok, een klein beetje. Gisteren, toen ik voor het eerst in mijn leven carnaval ging vieren. Hilde en ik maakten heel goede grappen natuurlijk. Maar ik was wel steeds op de klok aan het kijken. 'Het is hier nu vier uur 's middags, dan is het bij hem nu.. En dan doet hij nu.. En over hoeveel nachtjes komt hij weer terug?' Doodvermoeiend.
Maar ik mis het hondje.
En ik wil heel graag het hondje doen. Echt heel graag. Maar er is nu niemand die het begrijpt.
zaterdag 12 januari 2008
Hilde heeft het ook niet uitgevonden
Vriendin H. heet dus gewoon Hilde. Dat mag gezegd. Mijn nieuwe liefde is niet meer zo heel nieuw, nog wel de allerleukste, maar niet meer zo heel nieuw. En hij heeft ook een normale naam en die naam ga ik misschien op een dag ook nog wel bekend maken. Maar vandaag is de dag dat ik forelfilet voor zeventien euro kocht (en ik dat echt heel veel vond voor een vis) en vriendin H. haar echte naam geef: Hilde. Want: als ik jou niet had, zou niet weten wat.
Op msn.
Hilde: Joehoe!
Robin: Daniel? Ben jij het?
(Hilde had een plaatje van Daniel Radcliffe in haar msn.)
Hilde: Ja! Flipendo! Ik heb een mailtje van een rooie rakker.
Robin: Volgens mij heet ze Rooie Robin.
Hilde: Nee, volgens mij gewoon Bassie.
Robin: Ha
Hilde: Is best een leuk grapje..
Robin: Ja, jammer dat jij het niet hebt uitgevonden.
Hilde: Wat? Het wiel?
Robin: Het wiel?
Hilde: Jammer dat ik wat niet heb uitgevonden?
Robin: Oh het wiel!
Hilde: Ja het wiel.
Robin: Nee, het grapje. Oh jezus.
Hilde: Heel gek gesprek is dit.
Robin: Ja! Jemig. Oh, de zwaan uit het park is vermoord!
Hilde: WAT? Dat klinkt heel luguber!
Robin: Ja is het ook.
Hilde: Maar hoe dan?
Robin: Met vuurwerk in zijn bek
Hilde: Oh Robin dit meen je niet. Ik kon even niet typen omdat ik met mijn handen voor mijn mond zat.
Robin: Erg hè. Mijn ouders waren ook heel geschokt. En boos... Zoiets hadden ze niet van me verwacht. Ik durf niet eens vuurwerk aan te steken.
Hilde: Haha. Maar, staat het ook in de krant enzo?
Robin: Nee.
Hilde: Is het wel echt?
Robin: Ja het is echt.
Hilde: Nou dan wachten we wel af..
(De zwaan bleek niet vermoord te zijn, wat natuurlijk heel gelukkig is. Maar ook wel rottig omdat Hilde en ik nu tegen iedereen hebben verteld dat de zwaan is vermoord. Hij is dan wel weer heel erg in elkaar geslagen.)
(En: zeventien euro voor een vis!)
Op msn.
Hilde: Joehoe!
Robin: Daniel? Ben jij het?
(Hilde had een plaatje van Daniel Radcliffe in haar msn.)
Hilde: Ja! Flipendo! Ik heb een mailtje van een rooie rakker.
Robin: Volgens mij heet ze Rooie Robin.
Hilde: Nee, volgens mij gewoon Bassie.
Robin: Ha
Hilde: Is best een leuk grapje..
Robin: Ja, jammer dat jij het niet hebt uitgevonden.
Hilde: Wat? Het wiel?
Robin: Het wiel?
Hilde: Jammer dat ik wat niet heb uitgevonden?
Robin: Oh het wiel!
Hilde: Ja het wiel.
Robin: Nee, het grapje. Oh jezus.
Hilde: Heel gek gesprek is dit.
Robin: Ja! Jemig. Oh, de zwaan uit het park is vermoord!
Hilde: WAT? Dat klinkt heel luguber!
Robin: Ja is het ook.
Hilde: Maar hoe dan?
Robin: Met vuurwerk in zijn bek
Hilde: Oh Robin dit meen je niet. Ik kon even niet typen omdat ik met mijn handen voor mijn mond zat.
Robin: Erg hè. Mijn ouders waren ook heel geschokt. En boos... Zoiets hadden ze niet van me verwacht. Ik durf niet eens vuurwerk aan te steken.
Hilde: Haha. Maar, staat het ook in de krant enzo?
Robin: Nee.
Hilde: Is het wel echt?
Robin: Ja het is echt.
Hilde: Nou dan wachten we wel af..
(De zwaan bleek niet vermoord te zijn, wat natuurlijk heel gelukkig is. Maar ook wel rottig omdat Hilde en ik nu tegen iedereen hebben verteld dat de zwaan is vermoord. Hij is dan wel weer heel erg in elkaar geslagen.)
(En: zeventien euro voor een vis!)
Abonneren op:
Posts (Atom)